ماه رجب آمد و رفت و ما روزه نبودیم

خبرگزاری حوزه | گاهی دعای شبانه و اشک‌های سوزناک، مقدمه پرواز به سوی خدا می‌شود.

شب جمعه بود و آخرین شب ماه رجب. بعد از نماز مغرب به سعید گفتم: نمی خواهی دعایی بخوانی؟

گفت: چرا دعای یستشیر را آماده کردم برای آخر شب که فقط خودمان باشیم.

وقتی دعا را شروع کرد و افتاد روی ریل، رفت تو حال خودش.

مثل اینکه کسی را نمی دید و شروع کرد به درد دل با خدا. در ناله هایش می گفت: خدایا بسه دیگه. هر چی گناه و معصیت کردم هر چی ثواب کردم دیگه بسه. منم ببر. دلم واسه دوستام تنگ شده…

صبح روز جمعه سعید گفت: «ماه رجب آمد و رفت و ما روزه نبودیم».

خیلی تأسف خورد و آن روز را روزه گرفت و رفتیم طرف ارتفاع ۱۱۲ فکه.

منطقه را کاملا توجیه شان کردم. حدود ساعت ۹:۳۰ دقیقه بود که صدای انفجار بلند شد.

وقتی به منطقه رسیدیم بدن سعید شاهدی و محمود غلامی بر اثر انفجار مین والمری پر از ترکش بود.

سعید با گلوی سوراخ شده و زبان روزه به ملاقات خدا رفته بود. سفره ماه رجب برای شان چه پر روزی بود.

راوی: مهدی رفیعی و مرتضی شادکام

منبع: کتاب تفحص، صفحات ۷۵-۷۴ و ۸۸-۸۷٫